Bir blogger arkadaşımız olan öğrenen annenin düzenlediği çekilişi kazanmıştım. Hediye olarak çocuk hediyesi düşünen öğrenen annenin çekilişi tamda Emir'in doğum gününe denk geldiği için, kuzuma doğum günü hediyesi gibi gelecekti.
Emir'e ''bir blogger ablanın ona doğum günü hediyesi göndereceğini'' söyleyince çok heyecanlandı. Her okul dönüşü ''anne hediyem bugün geldi mi?'' diye dört gözle kargonun yolunu bekledi. Tabi bu bekleme esnasında ne geleceğini bilmediği için hediye hakkında kardeşi ile birlikte çeşitli tahminler yaptılar...
Ve beklenen kargo evimize gelince, kuzularım heyecanla paketi hemen kapıp açmak için uğraştılar. Tabi açamadılar :) Açamayınca mecburiyetten dış kapının dış mandalları olan benden yardım istediler ;) Önce bir iki nazlanıp ''Ne olduuu hemen elimden kapıp biz açarız demiştiniz!... Anneye muhtaç oldunuz demi sizi haylazlar!..'' dedim.
Ama boyunlarını büküp ''anne hadi aç artık'' demelerine daha fazla dayanamayıp, açtım. Çocuklar beni çözmüşler dudaklarını sarkıtıp boyunlarını büktüler mi, annelerine yaptıramayacakları bir şey yok. ;)
Paketin içinde yine 3 tane küçük paket vardı. Ve o paketlerin içinden çıkanlar:
Ama Emir'in arabası ile oynaması için önce küçük lego parçalarını birleştirip, arabasını yapması gerekiyordu. Önce bir kendi başına yapmak için içinde bulunan resimli anlatım kitabını eline aldı. Ama o kadar çok parça olunca yapamadı.. Ve bizden yardım istedi...
Baba: Tamam ben geliyorum, annen ile birlikte yaparız. Dedi ve hemen bana ''sen bize güzel bir çay demle de birlikte çay içerek yapalım'' dedi.
Hemen 'tamam' deyip mutfağa çay demlemeye gittim. Tavşan kanlı bir demlik çay demleyip yanına da bir tabak kurabiye koyup salona girdiğimde gördüm ki. Bizim ki daha arabanın 7-8 parçasını anca yapmış. Elinde kitap tek tek tüm parçalara bakarak yeni bir parça arıyor.
Hemen 'sende mi yapamadın? Anlaşıldı, bu çocuğun beceriksizliği senden geliyor'' diyerek hemen kitabı elime alıp yapmaya koyuldum. Ama gördüm ki bu parçaları birleştirip yapmak hiçte öyle düşündüğümüz gibi kolay değilmiş. Bir kere bir sürü parça var ve tüm parçalar birbirine çok benziyor. O yüzden doğru parçayı bulmak biraz dikkat ve özen gerektiriyor. Bir parçayı dalgınlık ile yanlış takmışsan, devamı gelmiyor. O zaman yanlış parçayı bulup, oraya kadar bozup, o parçayı düzeltip tekrar devam etmen gerekecek. Onun için bu lego parçasını sakin kafa ile sakin bir yerde yapman lazım. :)
Eeee biz güya çay ve kurabiye yiyerek ailecek eğlenerek yapmayı planladığımız legoları, çaylarımız-dan bir 3 yudum zor alıp, daha sonradan soğumaya bırakıp, lego yapmak ile uğraştık.. :)
2 gün akşamları -yemek sonrası ailecek uğraşlar sonucu - nihayet lego parçalı iş arabasını tamamladık...
Sonrada ''bunu çocuklar nasıl yapsın ya? Biz büyükler zor yaptık'' diye söylendik... :)
Hakikaten ya bu tarz çok parçalı oyuncakları sizin çocuklar yapabiliyor mu? :D
Hoşça kalın...
Emir'e ''bir blogger ablanın ona doğum günü hediyesi göndereceğini'' söyleyince çok heyecanlandı. Her okul dönüşü ''anne hediyem bugün geldi mi?'' diye dört gözle kargonun yolunu bekledi. Tabi bu bekleme esnasında ne geleceğini bilmediği için hediye hakkında kardeşi ile birlikte çeşitli tahminler yaptılar...
Ve beklenen kargo evimize gelince, kuzularım heyecanla paketi hemen kapıp açmak için uğraştılar. Tabi açamadılar :) Açamayınca mecburiyetten dış kapının dış mandalları olan benden yardım istediler ;) Önce bir iki nazlanıp ''Ne olduuu hemen elimden kapıp biz açarız demiştiniz!... Anneye muhtaç oldunuz demi sizi haylazlar!..'' dedim.
Ama boyunlarını büküp ''anne hadi aç artık'' demelerine daha fazla dayanamayıp, açtım. Çocuklar beni çözmüşler dudaklarını sarkıtıp boyunlarını büktüler mi, annelerine yaptıramayacakları bir şey yok. ;)
Paketin içinde yine 3 tane küçük paket vardı. Ve o paketlerin içinden çıkanlar:
- Lego technıc olarak bilinen küçük lego parçaları ile yapılan iş arabası vardı, Emir için gönderilmiş bir hediye.
- Düşünceli öğrenen anne benim ufaklık olan Efe'yi unutmamış onun içinde küçük taksileri taşıyan bir tır vardı.
- Tabi beni de unutmayıp, bana da küçük bir çanta içinde maske ve kremler vardı...Birde Emir ve benim için yazılmış birer kart.
Ama Emir'in arabası ile oynaması için önce küçük lego parçalarını birleştirip, arabasını yapması gerekiyordu. Önce bir kendi başına yapmak için içinde bulunan resimli anlatım kitabını eline aldı. Ama o kadar çok parça olunca yapamadı.. Ve bizden yardım istedi...
''Tamam kutunun üzerinde 9-16 yaş için yazıyor, ama sonuçta 9 yaşta yazıyor yani. Kuzum henüz bir kaç günlükte olsa 9 yaşına girdi. Onun için bu legoları yapması lazımdı. :/ Ne yani biz çocukların el becerisi için -aktiviteler olmadı, ahşap boyamaları yaptırmış bir aileyiz- Tüm yaptırdıklarımız onca şeyler boşuna-mıydı?.. :(
Baba: Tamam ben geliyorum, annen ile birlikte yaparız. Dedi ve hemen bana ''sen bize güzel bir çay demle de birlikte çay içerek yapalım'' dedi.
Hemen 'tamam' deyip mutfağa çay demlemeye gittim. Tavşan kanlı bir demlik çay demleyip yanına da bir tabak kurabiye koyup salona girdiğimde gördüm ki. Bizim ki daha arabanın 7-8 parçasını anca yapmış. Elinde kitap tek tek tüm parçalara bakarak yeni bir parça arıyor.
Hemen 'sende mi yapamadın? Anlaşıldı, bu çocuğun beceriksizliği senden geliyor'' diyerek hemen kitabı elime alıp yapmaya koyuldum. Ama gördüm ki bu parçaları birleştirip yapmak hiçte öyle düşündüğümüz gibi kolay değilmiş. Bir kere bir sürü parça var ve tüm parçalar birbirine çok benziyor. O yüzden doğru parçayı bulmak biraz dikkat ve özen gerektiriyor. Bir parçayı dalgınlık ile yanlış takmışsan, devamı gelmiyor. O zaman yanlış parçayı bulup, oraya kadar bozup, o parçayı düzeltip tekrar devam etmen gerekecek. Onun için bu lego parçasını sakin kafa ile sakin bir yerde yapman lazım. :)
Eeee biz güya çay ve kurabiye yiyerek ailecek eğlenerek yapmayı planladığımız legoları, çaylarımız-dan bir 3 yudum zor alıp, daha sonradan soğumaya bırakıp, lego yapmak ile uğraştık.. :)
2 gün akşamları -yemek sonrası ailecek uğraşlar sonucu - nihayet lego parçalı iş arabasını tamamladık...
Sonrada ''bunu çocuklar nasıl yapsın ya? Biz büyükler zor yaptık'' diye söylendik... :)
Hakikaten ya bu tarz çok parçalı oyuncakları sizin çocuklar yapabiliyor mu? :D
Hoşça kalın...