3 Eylül 2014 Çarşamba

DURUN SİZ KARDEŞSİNİZ!...

Merhabalar hanımlar bugün gezi yazılarıma bir ara verip sizler ile dertleşmek istiyorum....

Okullar tatil olduktan sonra oruç girecek, oruç için hazırlıklar yap, şunu yap, bunu da yap, yok alış verişe çık derken oruç girdi bu seferde... 1 ay oruç tut, bayram hazırlıkları yap, kız istemeye gideceksin onun içinde hazırlıklar yap derken... Baktım tatil zamanı gelmiş önce Konya tatili daha sonrada eve dön o hafta sonu nişan yap... Aaaa bak gördün mü nişan da bitti!... 

Neeee tatile çıkma zamanımız geldi önümüzdeki cumartesi günü tatile çıkacağım. Tokideki ses, sen ne duruyorsun bu zamana kadar hazırladığın notları hazırla oralarda nerelere gideceğin konusunda son bir kez daha gözden geçir.  Daha sonra valizlerini hazırla oralarda ne giyilir ki havalar nasıl acaba?... Yanıma hırka alsam mı ki?... Ya terlik, yok yok ben kumsala gitmeyeceğim ki, dağları taşları gezeceğim onun için ayağımın rahat edeceği spor ayakkabısı vede babet alayım....

Ohh be valizi de hazırladım tatile hazırım.... Derken göz açıp kapayana kadar tatil bitmiş benim elimde bir sürü fotoğraf vede suratımda kocaman bir sırıtma ile kendimi evin içinde dolaşırken buldum... :)

Ama bu seferde o rüya gibi geçen günlerin etkisinden çıkamadım birde post hazırlamak için her fotoğrafa tek tek bakıp fotoğraf ayıkladığım için o günleri sanki tekrar yaşıyormuş gibi geliyor... :(

Ama tabiki her güzel şeyin bir sonu olduğu gibi bu güzel rüya gibi geçen günlerinde sonu geldiğini benim kuzular kavga ederek bana bildirip, gözümü açtılar... :(

Bu sabah gözlerimi kuzuların bağrışı üzerine açtım... :( İkisi kedi köpek gibi birbirlerini yiyorlar... Ona sus diyorum, ona dur diyorum... Yok yok beni dinlemiyorlar... Hatta biraz abartıp siz kardeşsiniz bak yarın birinize bir şey olursa en çok üzülen kişiler yine sizler olursunuz. Bakın bana kardeşlerim yanımda değil birimiz Konya'da birimiz Ilgın'da ben ise Ankaradayım birbirimizi çok özlüyoruz ama maalesef göremiyoruz... Dedim...

Sonra ikisi de biraz duruldu... Önce sesiz sessiz düşündüler daha sonra birbirlerine laf atmaya başladılar.

Küçük abisine:
-Abi boyama yapmak istiyorum ama senin boyaların ile yapabilir miyim... Öbürü: 

-Tamam yapabilirsin ama sonra birlikte top oynarız oldu mu?.. Efe:

-Tamam olur dedi... Ve ikisi yatak odasına geçip bir yarım saat boyamalar ile uğraştılar...

Daha sonra ise ellerinde bir top sağa sola vurup vazo, biblo, bardak ne varsa düşürüyorlar... :(

Bu seferde ikisi bir olup benim canıma okumaya başladılar... Tamam siz kardeşsiniz bunu anladınız ama bende sizin annenizim diyorum... Ama bu sefer beni hiç dinlemeye niyetleri yok nasıl kandırıp, tekrar susturacağım bilemiyorum... :(

Öfff yeter artık ya bu okullar açılsın da biz yine eski sakin, rutün hayatımıza geri dönüş yapalım!... : Bu hayat bizi daha fazla bozmadan... :)

Hoşça kalın...


0 comments: