ÇOCUK BİR HAFTADA OKULDAN NASIL SOĞUR?

Facebook sayfamdan beni takip edenlerin de bildiği üzere küçük kuzum Efe, 68 aylık olarak ilkokula geçen pazartesi günü başladı....

Sınıfında, yaş ortalamasının altında kalan kuzum diğer arkadaşlarına göre yaşça küçük olması beni biraz korkuttu; ama oğlumun büyüme merakından vede okuma yazmayı biran önce öğrenmek istemesinden dolayı, okula gitmeyi çoook istedi. Onun bu istediğini kırmamak için bizde 1. sınıfa gitmesine karar verdik.

Kuzum daha yaz tatili bitmesine 2 ay kala sürekli 

-anne okul ne zaman açılacak? diye bana sorular sormaya başladı...
Ben ise

-Ooo daha çok var oğlum...
Efe:

-Ne kadar çok ne zaman?....
Ben:

-2 ay sonra.....

Bu şekilde sora sora, bir yaz tatili geçirdik. Hatta bir ara Konya'ya gittiğimde bir dükkanda okul çantasını eline alıp 

-Anne benim ana sınıf çantam küçük, olmaz. Bana bu şekilde büyük çanta al. Hadi bu çantayı bana al.... Diye mızmızlanma, ardından da tepinme hareketleri de olmuştur. :)

Her neyse biz ''dur oğlum daha erken biraz daha zaman geçsin önce okula başla sonra öğretmenin verdiği liste ile birlikte alış-veriş yaparız'' diye sürekli onu frenlemeye çalıştık :)

Veee nihayet kuzum için büyük gün gelmişti, yarın okul idi, pazar akşamı olmuştu.... Ben uzun bir yaz tatilinden sonra ilk defa ''Efe erken yat sabah okul var erken kalkacaksın'' cümlesini kurdum. :)

Ama kuzum sabah için çok heyecanlı olduğu için, erken yatmak şöyle dursun, her zamankinden dahada geç yattı.

Babamız biraz söylendi bu duruma ama ben '' Olur olur şuanda heyecanlı olduğu için çok normal zamanla alışır uyku düzeni tekrar yoluna girer'' diyerek onu sakinleştirdim.

Sabah olmuştu, benim kurduğum alarm çalıp beni kaldırdı. Önce güzel bir kahvaltı hazırlayıp daha sonra Efeyi uyandırdım. Kuzum zaten sabah okula gideceğini düşünerek yattığından beni daha fazla zorlamadan hemen kalktı. Sonra elini yüzünü yıkadıktan sonra zorla iki üç parça bir şeyler yedirdim.. Tabii heyecan iştahı da kesti.. :)

Sonra kuzuma cicilerini giydirip okula götürdüm. Tabii ilk intiba önemli onun için cicilerini giysin... :)

Sonra okula girdiğimizde diğer veli ve öğrenciler ile birlikte 1. sınıfın içine girdik. Sınıfta bir uğultu hakimdi, veliler birbiri ile konuşuyor, kimisi ise elinde fotoğraf makinesi çocuklarının fotoğraflarını çekiyor. Çocuklar ise yüzlerinde kocaman telaş vede endişe içinde etraflarını izliyorlardı... Zavallı kuzular :)

Ama çoğunluk olarak Efe gibi ana sınıfına gittikleri için korku yoktu, içlerinde bir çocuk hariç o ise babaannesinin koluna sımsıkı sarılmış suratı yerde kimsenin ne yüzüne bakıyor nede etrafındaki olup biten olaylardan haberi yoktu. Sadece tek isteği, o sınıftan gitmek olduğu her halinden belli idi..

Ama Allah'tan benim kuzularım da öyle bir durum ne Emir'de nede Efe de gördüm.. :)

Öğretmenler sınıfa girdi, sonra teker teker kendilerini tanıttıktan sonra biz velileri sınıfın dışına çıkarıp çocuklar ile tanışmak istediler. Tabii kimi çocuk annesinin çıkmasını istemedi onlar kaldı; ama benim dediğim gibi bizde öyle okulda iken benden ayrılmamak istememe gibi bir durum hiç olmadığı için o günde olmadı. Ben Efe'ye: 

-Efe ben seni sınıfın kapısının önünde bekliyor olacağım... Dedim ve sınıftan çıktım.

Öğretmenler çocuklar ile teker teker tanışmışlar, daha sonrada çocuklara şeker dağıtmışlar. O olmasa imiş daha iyi olurdu ama, herhalde onlarda ilk intiba için dağıtmış olmalılar... :)

Neyse bu şekilde bir haftamız geçti bu hafta içinde 3'e ayrılacak olan sınıf daha ayrılmadı. İlk günden beri öğretmenler sürekli çocukların ellerine noktaları birleştir daha sonrada boya çalışmalarından her gün bir tane verdi yapsın diye. Efe anaokulunda bu çalışmadan sürekli yapmış bir çocuk olmasına rağmen okulda o noktaların üzerinden gitmek yerine sürekli yanından çizgiler çizdi...

Sabahları ise ilk gün gibi hemen 'kalk' der demez, kalkmak yerine mızmızlanarak zorla kalkmaya başladı.. :( Hatta cuma günü okuldan döndükten sonra evde 

-Anne ben artık okula gitmek istemiyorum...
Ben:

-Ama okula gidemezsen okuma yazma öğrenemezsin...
Efe:

-Olsun öğrenmek istemiyorum :(... Dedi... :((

Bu ilk hafta bizim için hiçte düşündüğümüz gibi geçmedi. :( Ama ben umutluyum ki diğer haftalar bu şekilde değil daha eğlenceli vede zevkli geçecek inşallah...

Peki ya sizde durumlar nasıl?

Efe'nin ısrarı üzerine başlattığımız okul. Ev taşımamız ve Efe'nin isteğinin geçmesi üzerine. Öğretmeninde tavsiyesi sonucu okuldan aldık. Hatta yazısı burada

Peki şimdi memnun muyum? Diye sorarsanız da: İyi ki almışım. Bu sene oğlum sınıfta 1. ve okula büyük bir istekle gidiyor. Hatta hafta sonlarında dahi okulun açılmasını 4 gözle bekliyor. Benim çocuklarını erkenden 1. sınıfa yazdıracak annelere önerim. Yazdırmayın. Bırakın 1 sene daha çocukluklarını yaşasınlar. Zaten sonra ömürleri boyunca okul hayatı ile uğraşacaklar.!..

Hoşça kalın.

Bana Ulaşabileceğiniz Diğer Sosyal Hesaplarım

Tokideki Ses İnstagram

Tokideki Ses Facebook Sayfası 

• Tweet
• Share
• Share
• Share
• Share