Bir eğitim ve öğretim yılının daha sonuna geldik. Tüm çocuklar bu dönemde aldıkları karneler ile kimisi sevinirken, kimisi üzülüyor. Ancak şunu unutmayalım ki, o karnelerdeki notlar sadece çocuğun başarısını\başarısızlığını göstermiyor. O karnedeki notlar öğretmen, veli ve çocuğun başarısını gösteriyor. O yüzden o karnedeki notları görüp, sadece çocuklara kızmayalım. Ki burada en son kızılacak kişi öğrenci. Ondan önce kendimize hatta öğretmene dahi kızmalıyız.
Geçen seneki hazırladığım 2014-2015 eğitim ve öğretim yılı bilançosundan sonra, Bu yılda yaşananları bir postta toplamak için bir bilanço hazırlayacağım. Bir bakıma bu post, benim içinde bir durum değerlendirmesi olacak. Bakalım bu yılda neler yaşamışım ve neler düşünüp, neler yazmışım göreceğiz... Başlayalım mı? ;) Hadi başlayalım....
İlk göz ağrım, yavrum, kara kuzum, tosunum, Emir'im Daha dün gibi ilkokula başlama günlerini-hatırlarken; ilkokulu bitirdi bile!. Evet şaka gibi ama, benim oğlum büyüyoooooor! (benim gözümde halen ilkokula yeni başlayan biri gibi gözüktüğü için, belkide bu kadar çok şaşırıyorum)
Bu döneme, 1 gün gecikmeli olarak başlamıştık. Şimdi o yayını okudum da: Neler yaşayacağımızı ve bizleri neler beklediğini bilmeden, heyecanlı ve bir o kadarda meraklı olarak, yeni bir döneme başlamışız.
Bu dönemde zaman zaman büyüme sancılarını; gerek, fiziksel, gerek ruhsal olarak çok çektik. (Eeee nede olsa büyüyor, öyle değil mi?)
Tabi bu büyüme sancıları yanında sürekli bir bonus olarak hayatımızda yer alan kardeş kavgaları ile baş etmeye çalıştık. (Hatta kardeş kavgaları ile ilgili bir seminere dahi katılmıştım.)
Büyüdüğünü, artık sorumluk alması gerektiğini; bu yıl sürekli hatırlattım. Çok şükür. bu yıl diğer yıllara nazaran daha çok sorumluk alıp, kendi başına işler yaptı. Bunlar içinde ise, en güzeli bana Sürpriz doğum günü pastası alması oldu. Tabi bu yılda anneler günü için, yine kardeşi ile birlikte sürprizler ve hediyeler hazırladılar...
Zaman zaman okulla birlikte gezilere gittik. Bu yıl ki proje ödevi olan kartondan ev yapımını; yine ailecek, eğlenerek yaptık. (Sanırım ben bu proje ödevlerini seviyorum. ;))
Yine bir tiyatro oyununda, rol alıp, açlık rolünü oynadı.... Gibi
İlk okul 4. sınıfı kah eğlenerek, kah üzülerek bitirdik. Bundan sonra kara kuzum 5. sınıfa, yani orta okul 1. sınıfa geçti...
İnşallah ilk okul yıllarında gösterdiği başarısı, orta okul yıllarında da devam eder.
Ak kuzum, evimizin maskotu, neşe kaynağı, Efe'mm bu senede 1. sınıfı bitirdi.
Efe, bu yılda benim tahmin dahi edemeyeceğim başarı gösterdi. Onun o haylaz hallerini gördükçe: ''Okul hayatında sanırım, abisi kadar başarılı olamayacak'' diye düşünürken (biliyorum yanlış düşünüyorum. Ama düşündüm işte. Allah'ın bildiğini kuldan mı saklayacağım.)
Oğlum beni şaşırtıp, okuma yarışlarında hep 1. oldu. Bu yıl okulunda olan dama kursunda ki turnuvada da 2 kez şampiyon oldu...
Ödevlerini beni hiç zorlamadan, kendi isteyerek ve zevk alarak yaptı.
Güzellikler ve başarılar yanında; elbet zorluklarda yaşadık. Bir dönem kendini yakışıklı gösterme hissine kapıldı. Ve bunun için çantasındaki makası ile saçlarına çekil vermişti.
Zaman zaman yalan söyledi. Telaşlanıp; eyvah oğlum yalan söylüyor diye yazmıştım, hatırlarsınız.
Amma öyle, amma böyle oğlumda 1. sınıfı, çok şükür ki başarı ile bitirdi. Veee
2. sınıfa geçti. Yeni eğitim-öğretim yılında abisi orta okul 1. sınıfa giderken, Efe de ilk okul 2. sınıfa gidecek.
Allah tüm evlatlarımızın yar ve yardımcısı olsun... (amin)
Geçen seneki hazırladığım 2014-2015 eğitim ve öğretim yılı bilançosundan sonra, Bu yılda yaşananları bir postta toplamak için bir bilanço hazırlayacağım. Bir bakıma bu post, benim içinde bir durum değerlendirmesi olacak. Bakalım bu yılda neler yaşamışım ve neler düşünüp, neler yazmışım göreceğiz... Başlayalım mı? ;) Hadi başlayalım....
İlk göz ağrım, yavrum, kara kuzum, tosunum, Emir'im Daha dün gibi ilkokula başlama günlerini-hatırlarken; ilkokulu bitirdi bile!. Evet şaka gibi ama, benim oğlum büyüyoooooor! (benim gözümde halen ilkokula yeni başlayan biri gibi gözüktüğü için, belkide bu kadar çok şaşırıyorum)
Bu döneme, 1 gün gecikmeli olarak başlamıştık. Şimdi o yayını okudum da: Neler yaşayacağımızı ve bizleri neler beklediğini bilmeden, heyecanlı ve bir o kadarda meraklı olarak, yeni bir döneme başlamışız.
Bu dönemde zaman zaman büyüme sancılarını; gerek, fiziksel, gerek ruhsal olarak çok çektik. (Eeee nede olsa büyüyor, öyle değil mi?)
Tabi bu büyüme sancıları yanında sürekli bir bonus olarak hayatımızda yer alan kardeş kavgaları ile baş etmeye çalıştık. (Hatta kardeş kavgaları ile ilgili bir seminere dahi katılmıştım.)
Büyüdüğünü, artık sorumluk alması gerektiğini; bu yıl sürekli hatırlattım. Çok şükür. bu yıl diğer yıllara nazaran daha çok sorumluk alıp, kendi başına işler yaptı. Bunlar içinde ise, en güzeli bana Sürpriz doğum günü pastası alması oldu. Tabi bu yılda anneler günü için, yine kardeşi ile birlikte sürprizler ve hediyeler hazırladılar...
Zaman zaman okulla birlikte gezilere gittik. Bu yıl ki proje ödevi olan kartondan ev yapımını; yine ailecek, eğlenerek yaptık. (Sanırım ben bu proje ödevlerini seviyorum. ;))
Yine bir tiyatro oyununda, rol alıp, açlık rolünü oynadı.... Gibi
İlk okul 4. sınıfı kah eğlenerek, kah üzülerek bitirdik. Bundan sonra kara kuzum 5. sınıfa, yani orta okul 1. sınıfa geçti...
İnşallah ilk okul yıllarında gösterdiği başarısı, orta okul yıllarında da devam eder.
Ak kuzum, evimizin maskotu, neşe kaynağı, Efe'mm bu senede 1. sınıfı bitirdi.
Efe, bu yılda benim tahmin dahi edemeyeceğim başarı gösterdi. Onun o haylaz hallerini gördükçe: ''Okul hayatında sanırım, abisi kadar başarılı olamayacak'' diye düşünürken (biliyorum yanlış düşünüyorum. Ama düşündüm işte. Allah'ın bildiğini kuldan mı saklayacağım.)
Oğlum beni şaşırtıp, okuma yarışlarında hep 1. oldu. Bu yıl okulunda olan dama kursunda ki turnuvada da 2 kez şampiyon oldu...
Ödevlerini beni hiç zorlamadan, kendi isteyerek ve zevk alarak yaptı.
Güzellikler ve başarılar yanında; elbet zorluklarda yaşadık. Bir dönem kendini yakışıklı gösterme hissine kapıldı. Ve bunun için çantasındaki makası ile saçlarına çekil vermişti.
Zaman zaman yalan söyledi. Telaşlanıp; eyvah oğlum yalan söylüyor diye yazmıştım, hatırlarsınız.
Amma öyle, amma böyle oğlumda 1. sınıfı, çok şükür ki başarı ile bitirdi. Veee
2. sınıfa geçti. Yeni eğitim-öğretim yılında abisi orta okul 1. sınıfa giderken, Efe de ilk okul 2. sınıfa gidecek.
Allah tüm evlatlarımızın yar ve yardımcısı olsun... (amin)
Bize göre hala küçük olsalarda resmen ortaokula geçtiler ya hala şoktayım :) başarılı ve mutlu gelecekleri olsun inşallah
YanıtlaSilAmin inşallah canım. Sanırım Gülşah'cığım onlar bizim gözümüzde hiç bir zaman büyümeyecekler.
SilAh ah zaman geçiyor çocuklar büyüyor ya bizler :)) İkisine de başarılar diliyorum ve tabi iyi tatiller :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim anne kaleminden. Sizinkilere de iyi tatiller. Yeni bir döneme bomba gibi girerler inşallah ;)
SilMaşallah zaman ne çabuk geçiyor. Onlar büyüyor, biz yaş alıyoruz. Sağlıkla, başarıyla geçsin güzel yılları olsun inşallah.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. İstanbul Hanımefendisi. Evet öyle küçükler büyüyor. Top ki bir zamanlar bizimde büyüdüğümüz gibi. Onlar zamanın su gibi akmasını başlarken, bizler ise elimizden gelse zamanı durdurup, anı yaşamak istiyoruz.
Silay maşallah onlara:) insan inanamıyor gerçekten yaa nasıl hızlı büyüyorlar...
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim canım. Evet öyle, gerçektende çok hızlı büyüyorlar...
Sil