Beni uzun süredir takip edenler bilir ki. Geçen seneki eğitim sistemi kurbanlarından biri olmuş. Allah'tan 2 ay gibi kısa bir süre sonra aklımız başımıza geldiği için. Oğlumu, okula kaydı yapılmadan hemen almıştık. Almıştık almasına; ama aklımızda içimizde sürekli bir kuşku ve ''acaba'' vardı. Bu sene Allah'ıma binlerce kez şükürler olsun ki. Oğluşum için verdiğimiz kararın ne kadar doğru olduğunu anladık!... Çok şükür...
Bir kere bu sene oğlum vagonun en başı şeklinde eğitim hayatını sürdürüyor. Bu vagon meselesi ne derseniz de buradan bakabilirsiniz.
Eskiden zar zor yaptırdığım ödevini artık bir zevk alarak yapıyor. Üstelik benim hiç ikaz dahi etmeme gerek kalmadan yapıyor. Tabi Efe'nin ödev yapma şekli normalden biraz farklı. Tamam tamam biraz değil bayağı bayağı farklı. Normal çocuklar gibi odasında masasının üstünde yapmak yerine. Bazen yerde halının üzerinde\ bazen kanepe üzerinde\bazen televizyon ünitesi üzerinde\bazen sehpa tepesinde\bazen ben mutfakta iken yanıma gelip mutfak masası üzerinde\ bazen yatağının üzerinde\bazen masanın tepesine çıkıp yapmakta.....
Bence bu şekilde faklı yerlerde yapmasının hiç bir problemi yok. Sonuç olarak severek zevk alarak yapıyor ya o bana yeter. Çünkü biliyorum ki benim oğlum ev ödevlerini zevk alarak yapınca bir şeyler öğrenir. Yoksa zorla odasına kapatıp: ''Burada ödev yapacaksın'' dediğin zaman. Belki odasında ödevini yapar. Ama o ödevden -isteksizce ve zorla yaptırıldığı için- hiçbir şey anlamaz...
Şimdi bakıyorum da; geçen seneki kısa eğitim süresinde oğluma ödev yaptırmak resmen benim için bir işkenceymiş. Hatta bu çocuk sırf ev ödevlerini yapmamak için saat 19.00 uyumuş bir çocuk. Şimdi ne değişti de böyle oldu derseniz? Benim size vereceğim cevap basit. Vakitsiz yapılan işten hayır gelmezmiş. Oğlum henüz 5.5 yaşında iken eğitim sistemin saçmalığı ve çevre baskısı gibi nedenlerden dolayı, oğlumu 67 aylıkken okula göndermiştim. Tabi henüz oyun çağında olan çocuktan bilinçsizce öğretmeni ve biz; okulda disiplin kurallarını uygulayıp. evde ev ödevlerini yapmasını istedik. Sanki istediğimiz şey çok kolay bir şeymiş gibi. Düşünün bir kere bu ev ödevi büyük yaştaki bir çocuklar için dahi problemken. Kim bilir küçük bir çocukta nasıl bir fırtınalar kopartır...
Biz bu hatayı en az hasarla kurtulan şanslı kesimlerden olduk. Peki ya o hatanın farkına varılmadan eğitim hayatına devam eden o çocuklar ne olacak? Bu çocuklar henüz 5 yaşlarında en değerli varlıkları annelerinden koparılıp, okula başlatılıyor. Sonrada tıp ki bir yarış atıymış gibi ondan başarı... En başarılı olması bekleniyor...:(
Yazık çok yazık!...
Hoşça kalın.
Bir kere bu sene oğlum vagonun en başı şeklinde eğitim hayatını sürdürüyor. Bu vagon meselesi ne derseniz de buradan bakabilirsiniz.
Eskiden zar zor yaptırdığım ödevini artık bir zevk alarak yapıyor. Üstelik benim hiç ikaz dahi etmeme gerek kalmadan yapıyor. Tabi Efe'nin ödev yapma şekli normalden biraz farklı. Tamam tamam biraz değil bayağı bayağı farklı. Normal çocuklar gibi odasında masasının üstünde yapmak yerine. Bazen yerde halının üzerinde\ bazen kanepe üzerinde\bazen televizyon ünitesi üzerinde\bazen sehpa tepesinde\bazen ben mutfakta iken yanıma gelip mutfak masası üzerinde\ bazen yatağının üzerinde\bazen masanın tepesine çıkıp yapmakta.....
Bence bu şekilde faklı yerlerde yapmasının hiç bir problemi yok. Sonuç olarak severek zevk alarak yapıyor ya o bana yeter. Çünkü biliyorum ki benim oğlum ev ödevlerini zevk alarak yapınca bir şeyler öğrenir. Yoksa zorla odasına kapatıp: ''Burada ödev yapacaksın'' dediğin zaman. Belki odasında ödevini yapar. Ama o ödevden -isteksizce ve zorla yaptırıldığı için- hiçbir şey anlamaz...
Şimdi bakıyorum da; geçen seneki kısa eğitim süresinde oğluma ödev yaptırmak resmen benim için bir işkenceymiş. Hatta bu çocuk sırf ev ödevlerini yapmamak için saat 19.00 uyumuş bir çocuk. Şimdi ne değişti de böyle oldu derseniz? Benim size vereceğim cevap basit. Vakitsiz yapılan işten hayır gelmezmiş. Oğlum henüz 5.5 yaşında iken eğitim sistemin saçmalığı ve çevre baskısı gibi nedenlerden dolayı, oğlumu 67 aylıkken okula göndermiştim. Tabi henüz oyun çağında olan çocuktan bilinçsizce öğretmeni ve biz; okulda disiplin kurallarını uygulayıp. evde ev ödevlerini yapmasını istedik. Sanki istediğimiz şey çok kolay bir şeymiş gibi. Düşünün bir kere bu ev ödevi büyük yaştaki bir çocuklar için dahi problemken. Kim bilir küçük bir çocukta nasıl bir fırtınalar kopartır...
Biz bu hatayı en az hasarla kurtulan şanslı kesimlerden olduk. Peki ya o hatanın farkına varılmadan eğitim hayatına devam eden o çocuklar ne olacak? Bu çocuklar henüz 5 yaşlarında en değerli varlıkları annelerinden koparılıp, okula başlatılıyor. Sonrada tıp ki bir yarış atıymış gibi ondan başarı... En başarılı olması bekleniyor...:(
Yazık çok yazık!...
Hoşça kalın.
Bence okula bu sene Başlamış olsaydı gecen sene Yaşadığınız sıkıntıyı bu sene yasarsınız seneye ise rahat ederdiniz bence tamamen alışmaya alakalı bırsey. Bence ödev yapmak her yasa zor isterse 10 yasında olsun ama 1 sene boyunca zorla alıştırırlarsa cocuk o şeyden kaçamayacağını anladığında sevmeye baslar.
YanıtlaSilBence alakası yok. Eğer öyle olsa idi. Emir de alışırdı; zira onun bu sene 4. senesi. Bu birde öğretmenin ödevlerini çocuklara az vermesinin de etkisi var. Birde oğlum yaş olarak ödev yapmaya daha uygun olduğu için kaldırabiliyor.
SilYerim onu çok sevimli çalışıma stili:)
YanıtlaSil:) teşekkür ederiz canım...
Sil