İyi pazarlar, sevgili okurlarım.
Bugün sizlere çocuklardan sonra ilk defa cesaret edip gidebildiğimiz bir film hakkında bahsetmek istiyorum. Şimdi siz 'çocukları bırakıp gidebilirdiniz neden gitmediniz ki sanki' dediğinizi duyar gibiyim. :) Nedenini ben size kısaca açıklayayım çocukları bırakıp gitmeye içimiz el vermedi, onlarla birlikte gitmeye de gözümümüz yemedi:) vee böylelelikle çocuklar büyüsün öyle gideriz diye sürekli erteledik durduk. Haa bu arada evde yine her zaman ki gibi her cumartesi gecesi film izleme saatimiz devam ediyor. Aslında o konuda da yazacak çok şeyim var. Çünkü kayıtlara baktım da sizlere ne zamandan beri izlediğim filmler hakkında hiç post hazırlamamışım. Herneyse artık bundan sonra sevdiğim vede etkisinde kaldığım tüm filmlerden seçmeler yaparak sizlere bir post hazırlarım.
Şimdi de gelelim postun asıl konusuna, bu filmi izlemeden önce fragmanlarından görmüştük ve çok hoşumuza gitmişti izlemeyi çok istiyorduk. Dün Optimuma gidince oradaki sinemaya gidip bu film izlemeye karar verdik ( hıı bu arada bu kararı vermek bizim için hiçte kolay olmadı onuda belirteyeyim.).
Filmi biz ailecek çok beğendik özellikle ben ara ara gözlerimde yaşların süzülmesine engel olamadım.İsterseniz izlemeyenler için konusu hakkında sizlere ufak bir bilgi vereyim. Film de: Harun, Zehra ve Adem adında 3 tane öğretmenin adı geçmektedir. Bu öğretmenler, idealleri uğruna sevdiklerinden, ailelerinden, evlerinden, yurtlarından ayrılarak 3 farklı kıtaya doğru yola çıkarlar. Adem, hamile karısını geride bırakarak binlerce kilometre uzaklıktaki Bosna Hersek'e sıcacık bir selam ve dostluk götürmenin peşine düşer.
Zehra, Harun'un hasretini yüreğine gömerek açlığın ve susuzluğun pençesinde olan Afganistan'a ulaşarak, savaşın gölgesindeki çocuklara yardım elini uzatır. Hizmet aşkıyla yanıp tutuşan Harun ise geçmişini düşünmeden eski bir sömürge devleti olan Senegal'deki karanlığa ışık olmaya gider. Bu üç fedakar öğretmen, gittikleri ülkelerde sadece eğitimci değil, aynı zamanda anne, baba, dost ve arkadaş olabilmek için ellerinden geleni yaparlar.
Filmin konusu kısaca bu şekilde tabi arada çok duygusal vede acıklı sahneler çok oluyor isterseniz onları da anlatmayayım da izlediğinizde gözlerinizle göründe daha bir heyecanlı olsun.
Amaa sizz bana sormadınız :( eee çocuklarla gittiniz de ne oldu durdular mı? Filmi rahatça izleyebildiniz mi? diyerek:)) O zaman ben size siz sormadan cevap vereyim. Emir konusunda zaten bir şüphemiz yoktu bu posttan da hatırladığınız gibi birlikte tiyatroya gitmiştik. Bizim korkumuz Efe den yana idi, ama kuzucuğumun maşallahı vardı eline mısırını alıp sessiz sessiz yedi daha sonra ise daha filmin ilk yarısı bitmeden uyudu kaldı.:) Yani anlayacağınız bizim korktuğumuz başımıza gelmedi :) bundan sonra artık daha sık sinemanın yolları bize gözükür:)
Film bittikten sonra Optimumda gezinirken çekindiğimiz resimlerle sizlere o günkü kombinlerimizi de paylaşıp kaçayım.:)
Çocuklarla benim kombinim bu şekilde idi. Nasıl güzel olmuş mu? :)
Eeee bizimkilerin kombini konurda kocişin kombini konmaz mı? cık cık çok ayıp ama:) tamam tamam sustum. Buda kocişin kombini...
filmi seyretmedim ama not aldım.güzel keyifli bir pazar geçirmişsiniz ne güzel.mutluluğunuz daim olsun sevgiler..
YanıtlaSilkesinlikle seyret çok güzel bir film. Ayrıcada çok teşekkür ederim:)
Silfilmi seyrettim gerçekten de çok etkili ve gerçeklere ışık tutuyor.
YanıtlaSilevet aynen öyle tam seyredilmelik bir filim olmuş.
Silbende filmi seyrettim çok güzel gerçekten. önemsemediğimiz bize basit gelen bir çok şey aslında nasıl değerli başka insanların gözünde. farkına varmak lazım. kıymet bilip şükretmek lazım
YanıtlaSilevet aynen öyle, o filmi izledikten sonra oğlumun düşünceleri bile değişti gerçektende tam izlenilesi bir film:)
Sil